คนแต่ละคน..ไม่มีตัวตน คนแต่ละคนมองคนอื่น เป็นตัวตน แบบที่ตนเคยได้สัมผัสผ่านมาโดยจินตนาการเอาจากอดีตสัมผัส
ในขณะที่เรามองเขาเป็นแบบนั้น....อีกคนอาจได้สัมผัสมาต่างกับเราเช่นเราเคยเห็นในมุมร้าย..อีกคนเคยเห็นในมุมดี
เช่นเดียวกับตัวตนของเรา..ก็จะถูกคนอื่นมอง.....บางคนอาจมองเราในแง่ร้าย ขณะที่อีกคนอาจมองเราในแง่ดี...สรุปแล้ว ตัวของเรานั้นดีหรือร้ายกันแน่ ...อย่างเช่น คนที่ร้ายสุดขั้ว..แต่เขากลับเป็นฮีโร่ สำหรับลูก..หรือน่ารักสำหรับพ่อแม่ของเขา
สิ่งที่เรามองคนนั้นเป็น..จินตนาการในอดีต ทุกส่งเปลี่ยนแปลงได้ หากวันหน้าเรามีโอกาสได้เห็นเขาในมุมที่ดีอีกครั้ง..........
- หนทางเริ่มทำให้ตนมีความสุข ..จะยังไม่ได้เริ่ม หากตนยังไม่กระทำในสิ่งที่ถูกต้อง
- การลุ่มหลงมัวเมา หรือมองแต่ความไร้สาระ ที่เป็นเพียงภาพหลอก คือโซ่..แห่งความทุกข์
- ความเป็นตัวของตัวเอง คือ การปลดโซ่ตรวน เพื่อ..มุ่งสู่แสงสว่าง อันมีทางไปถึงได้
- เมื่อการกระทำอันเป็นเหตุแห่งทุกข์..ผลที่ตามมาย่อมเกิดทุกข์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
.........ไฉนเลย ไม่เปลี่ยนการกระทำ
คำพูดว่า ต่อจากนี้ไปจะทำ..จะเท่าทำมันไปเลย ได้อย่างไรเล่า
ชีวิตเรา
ร่างกายเรา ....ความจริง คือ ..โมเลกุลมารวมกัน ถึงเวลาก็แตกสลาย เป็นธุลี
ความรู้สึกเรา...ไม่มีตัวตน ล่องลอยไร้ขอบเขต... ใส่อะไรก็เป็นเช่นนั้น
............................................................................
ร่างกายอยู่ได้ เพราะมีสารอาหาร เท่าที่ต้องการ .พอดี..
จิตหรือความรู้สึกนั้น..ที่จริงว่างเปล่า สะอาด
ทำให้จิต...กลับไปสู่ความว่างเปล่า สะอาด.............
........................................................
จิต..ว่างเปล่า สะอาด ความกังวลหมดไป
เหลือเพียงกาย...กับสารอาหาร ที่ พอดี..จึงอยู่ได้อย่างไม่มีความทุกข์
....................ขอให้ ..รู้สึกเป็นสุข ตลอดเวลา ..ที่หายใจ.................